کتاب «شیعه در اسلام» به چاپ هجدهم رسید
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۹۱۲۶
چاپ هجدهم کتاب «شیعه در اسلام» به کوشش حجت الاسلام والمسلمین سید هادی خسروشاهی در ۲۱۲ صفحه منتشر شد.
به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی مؤسسه بوستان کتاب، چاپ هجدهم کتاب «شیعه در اسلام» اثر علامه سید محمدحسین طباطبایی (ره) و به کوشش حجت الاسلام والمسلمین سید هادی خسروشاهی به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۲۱۲ صفحه منتشر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شیعه، مذهبی ریشه دار و اصیل در اسلام است که همیشه عقلانیت و معنویت را در همه عرصههای زندگی فردی و اجتماعی رقم زده است.
اثر حاضر که به خامه برجستهترین عالم شیعی معاصر، نگاشته شده، دورنمای کلی این مذهب را معرفی میکند.
ساختار اثراین اثر در سه بخش تألیف شده است؛ در بخش اول که با عنوان «کیفیت پیدایش و نشو و نمای شیعه» نگارش یافته، ضمن اشاره به آغاز پیدایش شیعه و کیفیت آن، به سبب جدا شدن اقلیت شیعه از اکثریت سنی و بروز اختلاف پرداخته و به دو مسئله جانشینی و مرجعیت علمی میپردازد.
در ادامه این بخش، با اشاره به استقرار سلطنت بنی امیه، شیعه در قرن دوم تا چهاردهم هجری مورد بحث و بررسی قرار گرفته و انشعابات شیعه تشریح شده و در پایان، به شیعه دوازده امامی و فرق ایشان با زیدیه و اسماعیلیه اشاره شده است.
نویسنده در دومین بخش از این کتاب که به «تفکر مذهبی شیعه» اختصاص یافته، مأخذ اساسی تفکر مذهبی در اسلام را تبیین و راههایی که قرآن کریم برای تفکر مذهبی نشان میدهد را تبیین کرده و تفاوت در میان سه طریق نامبرده را مورد بحث و بررسی قرار داده و روش شیعه در عمل به حدیث را بیان کرده و به تعلیم و تعلم عمومی در اسلام میپردازد.
«اعتقادات اسلام از نظر شیعه دوازده امامی» عنوان سومین و آخرین بخش از کتاب حاضر است که ضمن اشاره به پیغمبرشناسی، معادشناسی و امام شناسی، به فرق میان نبی و امام اشاره شده و در ادامه نیز اجمالی از تاریخ زندگی دوازده امام (ع) تبیین و ظهور مهدی (عج) از نظر عمومی و خصوصی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. پایان این بخش نیز به پیام معنوی شیعه اختصاص یافته است.
برشی از اثرپیام معنوی شیعه
پیام معنوی شیعه به جهانیان یک جمله بیش نیست، آن این است که «خدا را بشناسید» و تعبیر دیگر راه خداشناسی را پیش گیرند تا سعادتمند و رستگار شوند و این همان جملهای است که پیغمبر اکرم (ص) برای نخستین بار دعوت جهانی خود را به آن افتتاح فرمود: «ای مردم خدا را به یگانگی بشناسید و اعتراف کنید تا رستگار شوید».
ما افراد بشر به حسب طبع دلداده بسیاری از مقاصد زندگی و لذایذ مادی هستیم ولی با نهاد خدادادی خود میفهمیم که این لذایذ و مطالب برای انسان آفریده شده نه انسان برای آنها، و آنها به دنبال انسان باید باشند نه انسان به دنبال آنها.
تنها خداست که واقعیتی است غیر قابل زوال و همه چیز در پناه هستی او رنگ هستی مییابند و با روشنایی ذات او روشن و پیدا میشوند.
هنگامی که انسان با چنین درکی مجهز شود، آن وقت است که خیمه هستی او در پیش چشمش مانند حباب روی آب فرو میخوابد و عیاناً مشاهده میکند که جهان و جهانیان به یک هستی نامحدود و حیات و قدرت و علم و هر گونه کمال نامتناهی تکیه زدهاند و انسان و هر پدیده دیگر جهانی مانند دریچههای هستند که هر کدام به اندازه ظرفیت خود ماورا خود را که جهان ابدیت است، نشان میدهند.
آن وقت است که انسان تحت ولایت و سرپرستی پروردگار پاک قرار میگیرد و هر چه را بشناسد با خدا میشناسد و با هدایت و رهبری خدا با اخلاقی پاک و اعمالی نیک (آئین اسلام و تسلیم حق که آئین فطرت است) متلبس میگردد.
این است آخرین درجه کمال انسانی و مقام انسانی کامل یعنی امام که به موهبت خدایی به این مقام رسیده و کسانی که از راه اکتساب به این کمال نائل شوند با اختلاف درجاتی که دارند، پیروان حقیقی امام میباشند.
و از اینجا روشن میشود که خداشناسی و امام شناسی هرگز از هم جدا نمیشوند، چنانکه خداشناسی و خودشناسی از هم جدا نمیشوند، زیرا کسی که هستی مجازی خود را بشناسد، هستی حقیقی خدای بی نیاز را شناخته است.
کد خبر 610145منبع: ایمنا
کلیدواژه: تازه های نشر بوستان کتاب انتشارات بوستان کتاب کتاب شیعه در اسلام شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۹۱۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عامل سیر بشریت به سوی ترقی و تعالی انبیا الهی بوده اند
خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه: انسان در طول تاریخ، تمامِ همتش پاسخ به نیازهایش بوده، چرا که انسان ذاتاً موجودی نیازمند آفریده شده است. خطر مهلکی که در کمین انسان است، از یک سو تشخیص نادرست نیازهایش است و از سویدیگر تجویز پاسخهای نادرست به این نیازها. ارمغان انبیای الهی برای عبور دادن انسانها از این گردنه پرخطر، چیزی نیست مگر تعالیمی از جنس وحی الهی؛ قرآن کریم آن تحفه گرانبهایِ بینظیرِ شفابخشِ هدایتکنندهای است که بهواسطه حضرت محمد (ص) از طرف خدای متعال برای انسان فرستادهشده است. انسان به سرمنزل آرامش، اطمینان و رضایتمندی در این دنیا نمیرسد مگر بهواسطه استمداد و بهرهمندی عملی از این کتابِ باعظمت.
قرآن کریم، حقایقی را به انسان تعلیم میدهد که انسانِ قرن بیستویکم، با وجود تمام پیشرفتهای مادی بشری که به دست آورده است هیچگاه توان و امکان دانستن آنها را نداشته و ندارد، حقایقی که اگر برای انسان آشکار شود و به آنها عمل کند، سبب قدرتمندی و رستگاریاش میشود. لذا فقط کسانی میتوانند از گمراهی آشکار خارج شوند و بهسوی تباهی نروند، که مورد تعلیم کتاب خدا قرار گرفته باشند. قرآن، کتاب حکیم، کتاب کریم و کتاب هدایتی است که هرکسی با آن نشستوبرخاست نماید، بینایی او افزوده میشود و قلب او به نور هدایت روشن و توانش برای پیمودن راه حق مضاعف میشود.
بهرهمندی از قرآن، فقط با انس و ارتباط مداوم با این چشمه نورانی است که محقق میشود. حفظ قرآن شاید جز بهترین راهکارهای ایجاد انس و ارتباط مداوم با قرآن کریم باشد. حفظ قرآن اگر همراه با فهم و استفاده مکرر آیات در زندگی باشد، میتواند بهانه انس بیشتر ما با قرآن کریم شود. باید تلاش شود تا حفظ قرآن کریم مقدمه جاری شدنِ قرآن در صحنههای گوناگون زندگی یکایک انسانها شود. متن زیر حاصل تلاش دارالقرآن کریم برای تبیین و همچنین حفظ موضوعی آیات قرآن کریم است که در روزهای ماه مبارک رمضان تقدیم نگاه شما میشود.
آنچه در ادامه میخوانید بخش پانزدهم مجموعه «زندگی با آیه ها» برگرفته از کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن حضرت آیت الله خامنهای است:
ترجمۀ تدبری آیۀ ۸۱ اسرا
«وَقُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ» و ای پیغمبر بگو: حق آمد «وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُۚ» و باطل نابود شد. این سنت الهی است و راه انبیا هم که مصداق حق است، مشمول این سنت میشود؛ «إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ کَانَ زَهُوقٗا» سنت این است که اساساً باطل، نابودشدنی است. باطل یعنی پوچ، به این معنا که از ابتدا شکست خورده بوده و در واقعِ عالَم، هرگز نمیتواند کاری پیش ببرد. طبق این سنت، انسان هرکاری در راه خدا و پیروی از انبیا کند، چون «حق» است، محقق خواهد شد و سرانجام در عالَم تأثیر میگذارد و پیروز میشود.
آب یا کف
آب را به لیوان بریز و تماشا کن! کفها بالا میآیند، بالای آب، اما بالا نمیمانند، اصلاً نمیمانند. ولی آب میماند، آب مایه حیات است، تشنگان را سیراب میکند، درختان را بارور، گلها را شکفته، میوهها را رسیده، و به هر چیز سروسامان میدهد. اما کفها چه؟ نه سیراب میکنند و نه میرویانند.
در نگاه قرآن کریم حق عین آب است، و عین آب غالباً خاموش، بیادعا، افتاده، و مایه حیات و طراوت است. و باطل عین کف، مستکبر، بالانشین، خالی، بیمحتوا، بیخاصیت و رفتنی. «إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ کَانَ زَهُوقٗا»
پس یادت باشد اگر باطل و عاطل باشی نمیمانی، محو میشوی، تمام میشوی. نه تنها آدمهای باطل نمیمانند، فکرهای باطل هم، عملهای باطل هم.
میخواهی بمانی؟ حق باش، حق بگو، حق بخواه!
آنکه آمدنی است، حق است «جَآءَ ٱلۡحَقُّ» و آنکه رفتنی است باطل است «وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُۚ»
پیروزی یا شکست؟
آنجوری که در ذهن ما هست و در تاریخ نبوتها میخوانیم، پیغمبران، همه با تلاشها و جهادها زندگی را گذراندند و بسیاری هم شربت شهادت نوشیدند. پس کار اینها، آیا کار بیثمر و بیفایدهای بود؟ آیا پیغمبران در تاریخ شکست خوردند؟ آیا آن طوری که در ذهن سادهدلانِ عالَم هنوز هم هست و قدرتهای ضد انبیا هم بدشان نمیآید که این مطلب در ذهن عامه مردم باشد، انبیا از تلاش خود نتیجه ثمربخشی نگرفتند و بر سرتاسرِ تاریخ، ظلم و ستم و نامردمی و طغیان و کفر تسلط داشته است؟ آیا اینجور است؟ ما معتقدیم که اینجور نیست. [۱]
دو مطلب ما در اینجا داریم: یکی اینکه این سلسلهای که به نام نبوت و رسالت معروف است، یعنی قافله پیغمبران از آدم تا خاتم، اینها چهکار کردند؟ مجموعشان چه عملی را انجام دادند؟ آیا پیش بردند یا ورشکسته شدند؟ این یک مطلب است. مطلب دیگر این است که انبیای عظام الهی هر کدامی در زمان خود، آیا موفق شدند یا شکست خوردند؟ [۲]
در مساله اول اینجور نتیجه میگیریم، میگوئیم که انبیای عظام الهی، اگرچه که تکتکشان با محرومیتها و ناکامیها مواجه شدهاند، اما درمجموع، سِیر بشریت بهسوی ترقی و تعالی بوده و عاملش انبیا بودند. انبیا بودهاند که انسان را بهسوی آن سرمنزل مقصود و بهسوی سررشته عاقبت انسانی هل دادند، حرکت دادند، به او کمک کردند در رفتن این راه. [۳]
و اما هر دانهدانه از پیغمبران، یعنی هر تکتک از نهضتهای انقلابی الهی و توحیدی، آیا آنها موفق شدند یا نه؟ میگوئیم اینجا یک قاعده کلی وجود دارد. قاعدۀ کلی این است که هر کدامی دارای ایمان و صبر کافی بودند، موفق شدند؛ هر کدامی دارای ایمان و صبر کافی نبودند، موفق نگشتند. [۴]
[۱] طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، جلسه ۲۰، ص ۵۶۷.
[۲] همان، جلسه ۲۰، ص ۵۶۸.
[۳] همان، جلسه ۲۰، ص ۵۷۵.
[۴] همان، جلسه ۲۰، ص ۵۸۹.
کد خبر 6048111